Πλήθος κόσμου παρηκολούθησε με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία και τελέστηκε αρτοκλασία.
Οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός ήταν αδέρφια και κατάγονταν απὸ την Ρώμη. Σπούδασαν και οι δυο την ιατρικὴ και ἐξάσκησαν αυτὴ όχι σαν επικερδὲς επάγγελμα, αλλὰ σαν φιλανθρωπικὴ διακονία. Χρήματα δεν δέχονταν, ούτε απὸ φτωχό, αλλὰ ούτε και απὸ πλούσιο. Κυρίως, έτρεχαν και πρόσφεραν πρόθυμα τις υπηρεσίες τους στους φτωχούς, παρὰ στους πλουσίους, διότι, όπως έλεγαν, μία καλύβα έχει περισσότερη ανάγκη απὸ ένα παλάτι. Αλλὰ και όταν θεράπευαν κάποιον ασθενή πλούσιο και αυτὸς με την βία τους ανάγκαζε να δεχθούν αμοιβή, αυτοὶ του σημείωναν το όνομα ενὸς φτωχού ασθενούς και τον προέτρεπαν σ᾿ αυτὸν να δώσει την αμοιβή τους. Ο Θεός, μάλιστα, ευλόγησε την ιατρική τους και με θαυματουργικὴ δύναμη. Αυτό, όμως, κίνησε το φθόνο των άλλων γιατρών, με πρώτο το δάσκαλό τους, που τους μισούσε επιπλέον, διότι αυτοὶ ήταν χριστιανοί. Κάποια μέρα, λοιπόν, ενώ μάζευαν θεραπευτικὰ βότανα, τους δολοφόνησαν, αφού.τους έσπρωξαν με ορμὴ στον γκρεμό. Φάνηκε, έτσι, η καταστρεπτικὴ ιδιοτέλεια των συναδέλφων τους, και αντίθετα πόση «φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον», φιλαδελφία ελεύθερη απὸ κάθε προσποίηση και υποκρισία, καλλιεργούσαν οι δύο Άγιοι Ἀνάργυροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου