Ευχές παιδιών για το 2012

Μια δασκάλα ζήτησε από τους μαθητές της να γράψουν ευχές. Τα αποτελέσματα σοκάρουν ακόμα και τον πιο ψύχραιμο.


Ας δούμε μερικές από αυτές και θα καταλάβουμε πως η κυβερνητική αναλγησία εξαφάνισε την παιδική αθωότητα και ξεγνοιασιά, φορτώνοντας τα παιδιά με άγχος, ανασφάλεια και φόβο για το μέλλον τους.



“Θέλω να κάνω μια ευχή να πετύχει γιατί αυτό θέλουνε όλοι εκτός από τους πολιτικούς. Θέλω να βγούμε από αυτό τον κλοιό της χρεοκοπίας γιατί αν συνεχιστεί αυτό εγώ δε θα βρω δουλειά και να βγούμε από την κρίση, αυτό θέλω ολόψυχα.”

“Η ευχή που θα κάνω είναι να έχει όλος ο κόσμος υγεία και να καταφέρει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να βγει η Ελλάδα από το χρέος.”

“Η νέα χρονιά θέλω να μην υπάρχει αυτό το οικονομικό πρόβλημα και η ανεργία στην οικογένεια μου με αποτέλεσμα να είναι όλοι χαρούμενοι.”

“Να σωθεί η Ελλάδα.”

“Να πάνε όλα καλά ΜΟΝΟ για τους ΚΑΛΟΥΣ ανθρώπους που είναι άνεργοι.”

‘Να ξεπεράσουμε την κρίση και να ζούμε όπως μας αξίζει.”

“Να ξαναγίνουν χαρούμενοι οι άνθρωποι.”

“Θέλω να μην υπάρχει άλλη φτώχεια.”

‘Θέλω να βγει η όμορφη χώρα μας από την κρίση και να προοδεύσει. Επίσης να μείνουν οι γονείς μου στη δουλειά.”

“Εύχομαι η χώρα μου να βγει από αυτή την κατάσταση και ο πατέρας μου να βρει δουλειά.”

“Να φύγω και να πάω στην Αμερική.”

“Να αλλάξει η κατάσταση για να μπορούμε ξανά κι εμείς οι νέοι να ελπίζουμε.”

‘Να αντέξει όλος ο κόσμος και περισσότερο η οικογένεια μου αυτές τις δύσκολες μέρες που θα έρθουν στην Ελλάδα με τον καινούργιο χρόνο. Εύχομαι τα πράγματα να αλλάξουν και να μη μείνουμε στο δρόμο.”

"Θέλω να φύγει η οικονομική κρίση και να υπάρχει δουλειά.”

“Εύχομαι το 2012 να είναι ευτυχισμένος χρόνος και να γίνουν όλα καλά και να γυρίσουν όλοι στις δουλειές και να μη μείνει κανένας άνεργος.”

“Ένα παλτό.”

“Θέλω να βρω μια καλή δουλειά για να βοηθήσω την οικογένεια μου.”

“Με ένα τρόπο, ας πούμε μαγικό να ξαναγίνουμε καλά από αυτά τα προβλήματα στην Ελλάδα και στην οικογένεια μου.”

“Ο Θεός να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση με θάρρος.”

“Να ήταν όλα καλύτερα με την κατάσταση στην Ελλάδα.”

“Θέλω να βρούνε οι γονείς μου δουλειά και να πηγαίνει ο αδερφός μου καλά στο πανεπιστήμιό του.”

“Να τελειώσει αυτή η κατάσταση στην Ελλάδα.”

“Να φύγει η οικονομική κρίση.”

“Να έχουμε μια καλή Ελλάδα χωρίς κρίσεις γιατί έτσι χωρίς λεφτά δεν μπορώ να προσαρμοστώ.”

“Η κρίση καταπιέζει όλους τους ανθρώπους γι αυτό να φύγει.”

“Η Ελλάδα να ξαναγινεί ΕΛΕΥΘΕΡΗ.”

“Ο πατέρας μου κι ο αδερφός μου να βρούνε δουλειά.’

“Να μην υπάρχει γκρίνια για τα λεφτά στο σπίτι μου.”

Ξεκινούν οι εργασίες στο Νέο Νοσοκομείο Χαλκίδας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με την υπογραφή της απόφασης ένταξης από τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Κλέαρχου Περγαντά ξεκινά η υλοποίηση του τόσο σημαντικού για την Εύβοια και τη Στερεά Ελλάδα έργου.
Η θετική αυτή εξέλιξη είναι αποτέλεσμα των διαρκών επαφών του Περιφερειάρχη με τις ηγεσίες των συναρμόδιων Υπουργείων καθώς εξασφαλίστηκε η ομαλή χρηματοδότηση και από το εθνικό σκέλος. Όπως είναι γνωστό είχε ήδη εξασφαλιστεί η συγχρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ μέσω του ΕΠ Στερεάς Ελλάδας 2007 -2013 με 22 εκατ. Ευρώ.
Το έργο αφορά στην κατασκευή ενός νέου σύγχρονου Νοσοκομείου 278 κλινών με όλο τον απαραίτητο ιατρικό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό.

Υπόθεση Εφραίμ

Συνεδριάζει το Δημορικό συμβούλιο Διρφύων-Μεσσαπίων στις 29-12-2011

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Παρακαλείσθε να προσέλθετε σε δημόσια ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού
Συμβουλίου του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων , που θα συνεδριάσει στο Δημοτικό
Κατάστημα , που βρίσκεται στα Ψαχνά Ευβοίας ( Αβάντων 18) , την 29η του μηνός
Δεκεμβρίου του έτους 2011, ημέρα της εβδομάδος Πέμπτη και ώρα 18 : 00 , για
συζήτηση και λήψη απόφασης στο παρακάτω μοναδικό θέμα της ημερήσιας
Διάταξης, σύμφωνα με τις διατάξεις σύμφωνα με τις διατάξεις των Ν. 3463 / 2006
και 3852 / 2010

ΘΕΜΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ

ΘΕΜΑ: «Ψήφιση Προϋπολογισμού του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων, οικ. έτους
2012»

Ψαχνά, 23 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΤΣΑΤΣΑΡΩΝΗΣ

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΔΗΜΟΥ ΔΙΡΦΥΩΝ-ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ

                                 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Τον τελευταίο καιρό γίνεται μεγάλος θόρυβος σχετικά με το ΤΕΙ Χαλκίδας και τη λειτουργία του. Το γεγονός είναι ότι πίσω από την υπόθεση του ΤΕΙ κρύβονται σκοτεινά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που σε πρώτο στάδιο αποσκοπούν στην απαξίωση του συγκεκριμένου ιδρύματος.
Βεβαίως, το ΤΕΙ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, αλλά γι' αυτά είναι τεράστιες και διαχρονικές οι ευθύνες τόσο της διοίκησής του όσο και του αρμόδιου υπουργείου. Την κατάσταση αυτή, δυστυχώς, την εκμεταλλεύονται και ορισμένοι πολιτικοί του νομού μας, ενισχύοντας τη φημολογία περί απομάκρυνσης ή διακοπής της λειτουργίας του ΤΕΙ, με σκοπό την ικανοποίηση μικροκομματικών βλέψεων.
Θα όφειλαν πρωτίστως όλοι οι πολιτικοί της Εύβοιας να σταθούν με εντιμότητα απέναντι στο ζήτημα του ΤΕΙ, το οποίο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για την τοπική κοινωνία και το μέλλον του τόπου μας. Επίσης, το Υπουργείο Παιδείας έχει υποχρέωση να αντιμετωπίσει άμεσα και υπεύθυνα το θέμα, αντί να νίπτει τας χείρας του και να επιδίδεται σε αφορισμούς διά στόματος της Υπουργού.
Στην προκειμένη περίπτωση, επιβάλλεται να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της κακοδιαχείρισης και κακοδιοίκησης του ιδρύματος. Πέρα από την κάθαρση, όμως, το Υπουργείο πρέπει να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την αναβάθμιση των υποδομών και του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου με την εφαρμογή αξιοκρατικών κριτηρίων, καθώς και με τη δημιουργία νέων τμημάτων σχετικών με τις παραγωγικές ανάγκες της περιοχής.
Γιατί το αδιαπραγμάτευτο ζητούμενο είναι η παραμονή του ΤΕΙ στα Ψαχνά και για το σκοπό αυτό θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με όλο το λαό της περιοχής μας.

Ψαχνά, 26-12-2011

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Γιώργος Ψαθάς

Τα Χριστούγεννα στη Στενή Ευβοίας και στη γύρω περιοχή, στα παλιά χρόνια της αθωότητας και της νοσταλγίας.

Απ΄ τις παραμονές αρχίζουν οι προετοιμασίες για την καθαριότητα και τον στολισμό του σπιτιού.
Απ΄ τη Χαλκίδα καταφθάνουν τα «Γυμνασιόπαιδα» αλλά και πολλοί ξενιτεμένοι σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας.
Σφαζόταν το γουρούνι κάθε οικογένειας. Επειδή όμως η δουλειά αυτή είχε αρκετή δυσκολία βοηθούσε ο ένας τον άλλον, αλλά μαζεύονταν γύρω και πολλοί περίεργοι για να παρακολουθήσουν και να δώσουν και συμβουλές για το πώς πρέπει να γίνει το σφάξιμο.
Όπου ακούγονταν τα διαπεραστικά μουγκρητά απ΄. τα σφαζόμενα γουρούνια, έτρεχαν και τα παιδιά για να πάρουν τη φούσκα του γουρουνιού (την κατουρήθρα) να την καθαρίσουν και να την κάνουν μπαλόνι για τα παιχνίδια τους.
Αφού έγδερναν το γουρούνι και ξεχώριζαν όλα εκείνα με τα οποία θα έφτιαχναν τα λουκάνικα, τις οματιές, τον πασπαλά και την πηχτή, το υπόλοιπο το κρεμούσαν από το τσιγκέλι σε κάποιο χώρο του σπιτιού, αφού προηγουμένως το αλάτιζαν καλά..
Την παραμονή των Χριστουγέννων γυρίζουν στα σπίτια συντροφιές από αγόρια και λένε τα κάλαντα, Ξεκινούσαν χαράματα το πρωί, για να προφτάσουν τα σπίτια που είχαν στο πρόγραμμά τους, προτού περάσουν απ΄ αυτά τα άλλα παιδιά.
Σήμερα στα κάλαντα τραγουδάνε το :
«Καλήν ημέρα άρχοντες κι αν είναι ο ορισμός σας.
Χριστού τη Θεία γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σας»

Παλιότερα τα περισσότερα παιδιά,. Ειδικά τα μικρότερα που δεν είχαν μάθει ακόμα τα επίσημα κάλαντα έλεγαν το:
«Χριστούγεννα Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου
Για βγάτε για να μάθετε πόψε Χριστός γεννάτε»
Όμως στη Στενή το λέγανε με το δικό τους ιδιόμορφο τρόπο:
«Προυτουγιννού Προυτουχριτού, πρώτη γιουρτή του χρόνου
Βγηκάτι δέτι μάθητι, πόψι Χριστός γιννιέτι
Γιννιέτι κι ανατρέφιτι στου μέλι κι στου γάλα
Του μέλ΄ του τρώνι οι Άρχοντις του γάλα οι αφιντάδις
Κι όσα καρφιά κι πέταλα στους Τούρκους τα κιφάλια
Κι όσις λαμπάδις κι κυριά στις Παναγιάς τα χέρια
…….κι απού τ΄ χρόν

Νύχτα το πρωί χτυπούσαν οι καμπάνες. Μικροί και μεγάλοι ετοιμάζονται και πηγαίνουν στην εκκλησία. Το σχόλασμα της εκκλησίας γίνεται λίγο μετά τα χαράματα (θαμπά) και τρέχουν όλοι για την πρωινή Χριστουγεννιάτικη «τηγανιά» ή αν προτιμάτε «σχαριά» του χοιρινού.
Το μεσημέρι το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι παίρνει ιδιαίτερη επισημότητα, με τα πλούσια φαγητά, το καλό κρασί και τις πολλές ευχές. Το κατ΄ εξοχήν φαγητό της ημέρας είναι το χοιρινό με χορταρικά (σέλινο) . Σπάνια υπήρχε σπίτι που να μην φιλοξενούσε κάποιους ξενιτεμένους συγγενείς ή φίλους.
Το βραδινό φαγητό είναι συνήθως «κοντοσούφλι», χοιρινό δηλαδή κομμένο σε μικρά κομματάκια περασμένα σε μικρή σούφλα και ψημένα στη «θράκα» του τζακιού, που τρώγεται σε δόσεις, καυτό όπως βγαίνει από τη φωτιά και ενώ τρωγόντουσαν τα πρώτα κομμάτια, άλλα κομμάτια έμπαιναν στη θράκα για να ετοιμαστούν.
Απόθεμα χοιρινού κρέατος υπάρχει για κάμποσες μέρες, σε κάθε οικογένεια και το «κοντοσούφλι» γίνεται σε κάθε στιγμή που θα περάσουν φίλοι από το σπίτι.
Αυτές τις μέρες κάνουν την εμφάνισή τους , κατά τη λαϊκή πίστη, και οι καλικάντζαροι.

Στο διάστημα αυτό, από τα Χριστούγεννα μέχρι την Πρωτοχρονιά, φτιάχνουν τα γλυκά που συνήθως είναι μπακλαβάδες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες και δίπλες. Όλα τα σπίτια φτιάχνανε βασιλόπιτα που ήταν στολισμένη με «κεντίδια» που είχαν «ζωγραφιστεί επάνω με το πιρούνι και πάνω της είχαν τοποθετηθεί πέντε καρύδια (κοκόσες) ένα στη μέση και τα άλλα τέσσερα στις τέσσερις άκρες ώστε να φαίνεται σαν σχήμα σταυρού. Μέσα όμως στην πίτα ήταν κρυμμένο το πρωτοχρονιάτικο όνειρο κάθε παιδιού, το «φλουρί». Τι πονηριές σκαρφιζόμασταν για να πέσει σε μας.
Το βράδυ της παραμονής οι άντρες παίζουν το πατροπαράδοτο «τριανταένα». Οι γυναίκες πήγαιναν στις βρύσες του χωριού και έριχναν χρήματα ή διάφορα δημητριακά, για να έχουν οικονομική άνεση και καλή σοδειά στο χρόνο που θα ΄ρθει.
Όταν άλλαζε ο χρόνος,- μετά τις δώδεκα- , η μητέρα της οικογένειας έπαιρνε ένα σίδερο, συνήθως το συνδαύλιστρο (ζντράφτο), και έκανε μ΄ αυτό το σημείο του σταυρού στο μέτωπο, στα χέρια κ.λ.π. σ΄ όλα τα μέλη της οικογένειας για να ΄ναι όλοι «σιδερένιοι» με τη νέα χρονιά.
Εμείς οι μικροί είχαμε και τα δώρα μας. Βέβαια σε τίποτα δεν θύμιζαν τα σημερινά δώρα που κάνουμε στα παιδιά, όμως και μεις λαχταρούσαμε να φάμε καρύδια, μύγδαλα, ρόδια, σύκα ξερά, τσίτζιφα και τόσες άλλες παρόμοιες απαγορευμένες λιχουδιές. Ξυπνώντας το πρωί της Πρωτοχρονιάς, βλέπαμε δίπλα μας, μέσα σ΄ ένα σακουλάκι, λίγα απ΄ όλα αυτά κι αν τύχαινε να ήταν μέσα στη «συσκευασία» και κανένα πορτοκάλι τότε η ευτυχία μας ήταν απερίγραπτη. Άλλωστε για να φάμε πορτοκάλι έπρεπε να ήταν Χριστουγεννιάτικες μέρες ή να ήμασταν….άρρωστοι.
Το πρωί χτυπούσε η καμπάνα για την εκκλησία πολύ νωρίς όπως και τα Χριστούγεννα και τελείωνε με το χάραγμα της μέρας (θαμπά).
Σημαντικό ήταν και το «καλημέρισμα».Όποιος σε επισκεπτόταν στο σπίτι πρώτος, ήταν ο αποκλειστικός «υπεύθυνος» για ότι καλό ή κακό σου τύχαινε εκείνη τη χρονιά.
Το φαγητό ήταν κόκορας ή κότα που είχαν θρέψει και φυλάξει για τούτη τη μέρα, ενώ παράλληλα υπήρχε και χοιρινό που είχε μείνει απ΄ τα Χριστούγεννα.
Στο τραπέζι βάζανε λίγα απ΄ όλα τα γλυκά και φαγητά που υπήρχαν στο σπίτι, για να έχουν απ΄ αυτά όλο το χρόνο και άφηναν το τραπέζι «στρωμένο» όλη τη μέρα για να περάσει να φάει ο Αι Βασίλης.
Την παραμονή των Φώτων τα παιδιά λένε τα κάλαντα:

«Σήμερα είν΄ τα Φώτα και ο φωτισμός
και χαρές μεγάλες τα΄ αφέντη μας…………»

Λίγο πριν ξημερώσει οι κοπέλες πήγαιναν στη βρύση κι έπαιρναν το αμίλητο νερό

Ανήμερα, στην εκκλησιά, ο παπάς αγίαζε τα νερά και ο κόσμος έπαιρνε σε μπουκάλια ή ποτήρια τον αγιασμό και γυρνώντας στο σπίτι ράντιζαν τα μέλη της οικογένειας, το σπίτι, τα ζώα, τους κήπους τα΄ αμπέλια και τα σπαρτά στα χωράφια, ενώ χύνουν όλα τα νερά που υπάρχουν στο σπίτι.

Την παραμονή των Φώτων φεύγουν και οι καλικάντζαροι «τα σκαρκατζούλια» φοβούμενα να μην τους προλάβει η ¨Αγιαστούρα» του παπά

Όταν φεύγανε οι καλικάντζαροι, η μάνα μας μας έλουζε γιατί μας είχαν – λέει – κατουρήσει (μαγαρίσει) τα «σκαρκατζούλια».(ήταν το δεύτερο λούσιμο που κάναμε μετά τις παραμονές των Χριστουγέννων).

Γιάννης Γιαννούκος

Χρόνια Πολλά

Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (EL GRECO)
η Προσκύνηση των Ποιμένων

Η Εφημερίδα «Διρφυακά Νέα» και το dirfyakanea.blogspot.com



Σας εύχονται καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά, με αγάπη, υγεία, ευτυχία, ειρήνη και προκοπή.

Κι όμως, ο Χριστός θα γεννηθεί και φέτος.

Ευτυχώς που η οικονομική κρίση και το μνημόνιο του Δ.Ν.Τ. δεν έχουν σκεφτεί να κάνουν περικοπές και στις γιορτές, αφού αυτό θα σήμαινε πως τα Χριστούγεννα δεν θα έρχονταν το 2011 για την Ελλάδα, μια και βρισκόμαστε υπό επιτήρηση. Όλα αυτά τα χρόνια λέγαμε και ξαναλέγαμε πως είναι τόσο λίγο να συνδέει κανείς τον ερχομό του Χριστού με τα πολύχρωμα λαμπάκια, τις φορτωμένες βιτρίνες των καταστημάτων, και τις υπερχρεωμένες πιστωτικές κάρτες. Και να που εφέτος κανένας μας, δεν θα μπορέσουμε να αναφερθούμε σε αυτή την υλιστική προσέγγιση της γιορτής, αφού έτσι κι αλλιώς ούτε τα λαμπάκια είναι τόσο φωτεινά, ούτε οι βιτρίνες τόσο φορτωμένες, αλλά ούτε και οι πιστωτικές κάρτες διαθέσιμες για επιπλέον πίστωση. Ακούω συνέχεια από παντού την ίδια φράση: «τα απολύτως απαραίτητα» και σκέφτομαι μερικά χρόνια πριν πόσο διαφορετικοί ήμασταν όλοι μας, όταν πιστέψαμε πως η Ελλάδα ήταν πια σε τροχιά ανάπτυξης και επομένως μπορούσαμε να ξοδεύουμε χωρίς μέτρο. Κι έτσι γεννιόταν ο Χριστός μέσα στα πολυκαταστήματα, ανάμεσα στα ηλεκτρονικά παιχνίδια των παιδιών και πάνω στην τσόχα των άλλου είδους παιχνιδιών των ενηλίκων, αυτών που ονομάζουν «τυχερών», άσχετα αν έχουν φέρει την ατυχία και την απελπισία σε χιλιάδες οικογένειες.

ΑΨΟΓΗ Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΤΗΣ "ΓΑΙΑΣ"

Ήταν, από κάθε άποψη, μια σπουδαία εκδήλωση η "Βραδιά Περιβάλλοντος" που διοργάνωσε η "Γαία" την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου στην ολοκαίνουργια αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου Ψαχνών.

Η βραδιά άνοιξε με την παρουσίαση των δύο ομιλητών και ακολούθησε χαιρετισμός από τον πρόεδρο της "Γαίας", κ. Νίκο Χασάνδρα, ο οποίος τόνισε την αξία του συλλογικού αγώνα υπέρ του περιβάλλοντος στους σημερινούς κρίσιμους καιρούς, ενώ δεν παρέλειψε να στηλιτεύσει την ανεύθυνη, ύποπτη και συκοφαντική ενέργεια του αντιπεριφερειάρχη κ. Σταμάτη Καπελέρη, που σε πρόσφατο έγγραφό του προς τον αρμόδιο υπουργό αναφέρει κατά λέξη ότι "ένας πρόσθετος σημαντικός λόγος επίσπευσης του έργου (σσ. του φράγματος Ψαχνών) είναι η έντονη ανησυχία και προβληματισμός των πολιτών και αγροτών που δημιουργήθηκαν από διάφορους φορείς και συλλόγους για την ύπαρξη εξασθενούς χρωμίου στα ύδατα της συγκεκριμένης περιοχής",αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα τοξικής ρύπανσης του νερού ούτε και πραγματικοί υπαίτιοι, παρά μόνο ανησυχία, για την οποία φταίνε τάχα οι διάφοροι σύλλογοι (που αποκάλυψαν το πρόβλημα)!

Ηλίας Μπεριάτος, Νίκος Χασάνδρας, Θεολόγος Μιμίδης.

Πρώτος από τους δύο ομιλητές, έλαβε το λόγο ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Ηλίας Μπεριάτος, ο οποίος αναφέρθηκε σε καίρια θέματα διαχείρισης περιβάλλοντος, επικεντρώνοντας στην προοπτική της αξιοποίησης των ορεινών όγκων και της τουριστικής ανάπτυξης τεσσάρων εποχών.

Στη συνέχεια, ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θεολόγος Μιμίδης, μίλησε για τους τρόπους πρόκλησης της τοξικής ρύπανσης του νερού και του εδάφους, καθώς και για τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους αντιμετώπισής της, καταλογίζοντας παράλληλα ευθύνες στους υπαίτιους, οι οποίοι για λόγους αισχρής κερδοσκοπίας δεν τηρούν τους προβλεπόμενους όρους διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων.

Βαγγέλης Αποστόλου και Ηλίας Μπεριάτος

Μετά την ολοκλήρωση των δύο εισηγήσεων, ανέβηκαν κατά σειρά στο βήμα ο πολιτευτής και πρώην βουλευτής κ. Βαγγέλης Αποστόλου και ο δήμαρχος Διρφύων-Μεσσαπίων, κ. Γιάννης Μπουροδήμος, οι οποίοι τοποθετήθηκαν θετικά απέναντι στις θέσεις των ομιλητών και στο πνεύμα της εκδήλωσης. Ακολούθησαν ερωτήσεις εκ μέρους του ακροατηρίου και διάλογος.

Στο τέλος της βραδιάς, ο καθηγητής κ. Μπεριάτος δεν παρέλειψε να συγχαρεί τόσο το κοινό για τη μεγάλη προσέλευση και την υποδειγματική του προσήλωση όσο και το γνωστό από τους αγώνες του Σύλλογο "Γαία" -όπως χαρακτηριστικά είπε- για την άψογη διοργάνωση και γενικότερα για την πολύτιμη προσφορά του στον τόπο.

Μεταξύ των παρευρεθέντων ήταν ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης Διρφύων-Μεσσαπίων, κ. Γιώργος Ψαθάς, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Διρφύων-Μεσσαπίων, κ. Ιωάννης Τσατσαρώνης, η πρώην προϊσταμένη της Δ/νσης Περιβάλλοντος και νυν προϊσταμένη της Δ/νσης Συγκοινωνιών της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας, κ. Πένυ Ιωαννίδου, η Δ/ντρια του Γυμνασίου Ψαχνών, κ. Κυριακή Μαυρωτά, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων της περιοχής κ.ά.

Ο μπουφές ήταν μια ευγενική προσφορά του κ. Γιάννη Χρυσαφόπουλου (Ζαχαροπλαστική - Catering "Flamingo"), προς τον οποίο ο σύλλογος "Γαία" εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες του.

Χριστουγεννιάτικες ιστορίες απ' τη Στενή

Το τζάκι στο σπίτι του Θοδωρή τ' Γιαννιού (Σιμιτζή), είχε πολύ δουλειά εκείνο το βράδυ, του Δεκέμβρη 193... στην Κάτω Στενή, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Οι ανταύγειες της φωτιάς, χόρευαν ασταμάτητα και έκαναν τα τρελά παιχνίδια τους, πάνω στους τοίχους του δωματίου.
Πάνω στην τζιροστιά, μια κατσαρόλα ετοίμαζε κάποιο όσπριο για το δείπνο. Οι τρεις κόρες του Θοδωρή, η Ελένη (Λαναρίτσα), η Βαγγελιώ και η Κατίνα, ζεσταίνονταν κοντά στη φωτιά, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στην κατσαρόλα.
Έξω το χιονόνερο, ράπιζε σαν μαστίγιο τα πρόσωπα των ανθρώπων, που βιαστικά γυρνούσαν στο σπίτι τους, ενώ ο δυνατός άνεμος, πάγωνε περισσότερο την ατμόσφαιρα.
Ξάφνου η πόρτα άνοιξε και στο άνοιγμά της εμφανίστηκε με μια αγκαλιά ξύλα στα χέρια η Παναγιού η Μπουζούλα, σύζυγος του Θοδωρή.
"Πόψι Θουδουρή, είνι Κριτσμάς" είπε και γυρνώντας στα παιδιά, λέει. Ιλάτι να βάνου να φάτι κι ύστρα να πέσιτ' να λαγάσιτι.
Την άλλη μέρα το πρωί ο καιρός ήταν κάπως πιο μαλακός. Η οικογένεια είχε ξυπνήσει, όταν φωνές ακούστηκαν από την αυλή. "Θουδουρή, ε Θουδουρή. Στην αυλή, ταλαιπωρημένος, παγωμένος, με εμφανή τα σημάδια της κούρασης και της αϋπνίας, ήταν ο Θανάσης ο Πισινάρας (Σιτιμπούρας). Άντι Θουδουρή, τράβα κατ' στουν Α-Γιωρ' να φέρ'ς τα παιδιά. Και αφού μπήκε μέσα στο σπίτι, εξήγησε επιτροχάδην τι είχε συμβεί την προηγούμενη βραδιά.
- Ο Σιτιμπούρας -απ' ότι είπε- ερχόταν από τη Χαλκίδα, μαζί με τη γυναίκα του Μαρία και την κουνιάδα του Παναγιού (Μύξινα). Βλέποντας τον καιρό να χειροτερεύει μπήκαν μέσα στο εξωκκλήσι του Αι-Γιώργη, μήπως και φτιάξει ο καιρός, αλλά αυτός χειροτέρεψε ακόμα πιο πολύ.
Όταν είχε νυχτώσει βλέπουν να μπαίνουν μέσα στο εξωκκλησάκι οι τρεις φίλοι που ήταν μαθητές Γυμνασίου στη Χαλκίδα και ερχόντουσαν στο χωριό για τις γιορτές. Ήταν ο Απόστολος Σιμιτζής του Θοδωρή, ο Τάσος Εμμανουήλ και ο Στέφανος Μπεληγιάννης (Κούτσουνος).
Ο Θοδωρής μόλις άκουσε όλ' αυτά, ετοίμασε τη Μούλα, πήρε μαζί του και μία καπότα και ξεκίνησε να φέρει τα παιδιά. Τα έβαλε όλα πάνω στη Μούλα, τα τύλιξε με την καπότα και τάφερε στην Κάτω Στενή.
Και να τι είχε συμβεί. Οι τρεις φίλοι και συμμαθητές στο Γυμνάσιο Χαλκίδας, λόγω των γιορτών των Χριστουγέννων, αποφάσισαν να έρθουν στη Στενή, με τα πόδια φυσικά, μια και τότε δεν υπήρχε συγκοινωνία. Ήταν ο Αποστόλης Σιμιτζής ο Τάσος Εμμανουήλ και ο Στέφανος Μπεληγιάννης, μαζί με δύο παιδιά από τις Γίδες (Αμφιθέα).
Ξεκίνησαν με βροχή και φορτωμένοι τα ταγάρια τους, γεμάτα με βιβλία, ρούχα άπλυτα κλπ. πήραν το δρόμο για το χωριό. Όσο προχωρούσαν, η βροχή γινόταν χιονόνερο και ο άνεμος δυνάμωνε. Φτάνοντας στις Γίδες, οι καιρικές συνθήκες ήταν στο πιο επικίνδυνό τους σημείο.
Τα παιδιά από τις Γίδες, πρότειναν στους τρεις φίλους μας να μείνουν εκείνη τη βραδιά να τους φιλοξενήσουν, αλλά δεν το δέχτηκαν.
Φτάνοντας στον "κατακλυδάρη", διαπίστωσαν ότι η διέλευση ήταν αδύνατη, γιατί απ' την πολύ βροχή το ποτάμι είχε "κατεβασιά".
Άρχισαν λοιπόν να περπατούνε το ποτάμι δίπλα-δίπλα, με κατεύθυνση το χωριό. Όμως οι δυσκολίες μεγάλες. Το χιονόνερο τους ράβδιζε τα πρόσωπα, ο αέρας έκανε δύσκολο το περπάτημά τους και στα οργωμένα χωράφια, τα πόδια τους χώνονταν μέχρι το γόνατο.
Σε κάποια στιγμή, ο Αποστόλης "κιότεψε" και "κολόκατσε" πάνω στο οργωμένο, λέγοντας στους άλλους να τον παρατήσουν και να φύγουν. Όμως αυτοί επέμεναν και με "τα χίλια στανιά" τον έπεισαν να τους ακολουθήσει και κρατώντας τον κάπου - κάπου, έφτασαν στον Αι-Γιώργη νύχτα και μουσκεμένοι ως το κόκαλο, όπου βρήκαν τον Σιτιμπούρα.
Αλλά και εκεί τα πράγματα ήταν "σκούρα". Με μουσκεμένα ρούχα, χωρίς κλινοσκεπάσματα και χωρίς φωτιά. Κάπου - κάπου άναβαν κάποιο κερί για να ζεσταθούν.
- Την άλλη μέρα, όπως είπαμε, ο καιρός ήταν καλύτερος. Μέχρι να έρθουν οι γονείς του Τάσου και του Στεφανή από την πάνω Στενή να τους πάρουν, οι τρεις φίλοι, άλλαξαν, ζεστάθηκαν και έφαγαν.
Μπροστά στο τζάκι, γύρω απ' το σοφρά, με τα καβάθια γεμάτα αχνιστά όσπρια, πριν αρχίσει το φαγητό, ο Θοδωρής τ' Γιαννιού και οι υπόλοιποι, έκαναν "Σταυρό" που για κείνη τη μέρα είχε διπλή σημασία. Πρώτον για τον άρτον τον επιούσιον και δεύτερον για το αίσιο τέλος της περιπέτειας του γιου του.

Γιάννης Γιαννούκος

Το παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στη Στενή Ευβοίας

Κάθε τόπος είχε τα δικά του μαγειρέματα. Συνήθως, το «καλό» φαγητό ήταν το χοιρινό, καμιά φορά και το κοτόπουλο, πάντως στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι το χοιρινό κρέας είχε... δεσπόζουσα θέση.
Η οικογένεια μαζευόταν γύρω από τη φωτιά και απολάμβανε τη σπάνια ευκαιρία της κρεοφαγίας.
Ας τρυπώσουμε όμως στο γιορτινό τραπέζι των παππούδων μας κι ακόμη παλιότερα, για να δούμε τι συνήθιζαν να τρώνε κάποτε, πριν η...αστική γαλοπούλα με κουκουνάρι και κάστανα μονοπωλήσει τις γιορτινές συνταγές.
Το σφάξιμο του γουρουνιού ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία. Κάθε οικογένεια έσφαζε το δικό της, μαζεύονταν όμως δεκάδες γείτονες, περαστικοί και φίλοι για τη διαδικασία.
Το κρέας κοβόταν σε κομμάτια, τα οποία προορίζονταν για διαφορετικά φαγητά: για λουκάνικα, για πηχτή, για «πασπαλά» κ.λ.π..
Νύχτα το πρωί χτυπούσαν οι καμπάνες. Μικροί και μεγάλοι ετοιμάζονται και πηγαίνουν στην εκκλησία. Το σχόλασμα της εκκλησίας γίνεται λίγο μετά τα χαράματα (θαμπά) και τρέχουν όλοι για την πρωινή Χριστουγεννιάτικη «τηγανιά» ή αν προτιμάτε «σχαριά» του χοιρινού, αλλά και τηγανιτό μαύρο συκώτι..
Το μεσημέρι το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι παίρνει ιδιαίτερη επισημότητα, με τα πλούσια φαγητά, το καλό κρασί και τις πολλές ευχές. Το κατ΄ εξοχήν φαγητό της ημέρας είναι το χοιρινό με χορταρικά(σέλινο) . Σπάνια υπήρχε σπίτι που να μην φιλοξενούσε κάποιους ξενιτεμένους συγγενείς ή φίλους.
Το μεσημέρι των Χριστουγέννων, όπως είπαμε, τα πιάτα γέμιζαν χοιρινό με σέλινο, το οποίο θεωρούνταν «γιορτινό» έδεσμα.
Απαραίτητη επίσης ήταν και η παρουσία της οματιάς, του σπληνάντερου και του λουκάνικου.
Το σπληνάντερο που φτιαχνόταν από το παχύ έντερο (κολιάς) με άσπρο συκώτι (πνευμόνια), καρδιά και σπλήνα, καρυκευμένο με θρούμπι, κανέλα, γαρύφαλλο, αλάτι και πιπέρι, που το έτρωγαν τηγανητό αν ήθελαν να το έχουν στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, αλλιώς έπρεπε να το φάνε τη δεύτερη μέρα που έτσι κι αλλιώς θα άναβαν φούρνο για να ψήσουν και τις οματιές, αν δεν τις είχαν ψήσει σε κάπια γάστρα.οι οποίες φτιάχνονταν από το παχύ έντερο, κυρίως το τμήμα του σιγμοειδούς, και περιείχε πλιγούρι (μπουλουγούρι), άσπρο συκώτι και διάφορα γλυκάδια, με τα σχετικά καρυκεύματα.
Το βραδινό φαγητό είναι συνήθως «κοντοσούφλι», χοιρινό δηλαδή κομμένο σε μικρά κομματάκια περασμένα σε μικρή σούφλα και ψημένα στη «θράκα» του τζακιού, που τρώγεται σε δόσεις, καυτό όπως βγαίνει από τη φωτιά και ενώ τρωγόντουσαν τα πρώτα κομμάτια, άλλα κομμάτια έμπαιναν στη θράκα για να ετοιμαστούν.
Απόθεμα χοιρινού κρέατος υπάρχει για κάμποσες μέρες, σε κάθε οικογένεια και το «κοντοσούφλι» γίνεται σε κάθε στιγμή που θα περάσουν φίλοι από το σπίτι.
Το κρέας πασπαλιζόταν με μπόλικο αλάτι, ελλείψει ψυγείου και διατηρούνταν για κάμποσες ημέρες.

Εκδήλωση για την προστασία των ορεινών όγκων της Δίρφυς

Το τελευταίο διάστημα πολύς λόγος έχει γίνει για την προστασία των ορεινών όγκων της Δίρφυς και για την εταιρεία ΕΛΜΙΝ. Ένα θέμα που θα απασχολήσει αρκετά το επόμενο διάστημα την τοπική και όχι μόνο κοινωνία, σχετικά με τις περιβαλλοντικές και όχι μόνο συνέπειες που πιθανόν να προκληθούν από τις ενδεχόμενες ερευνητικές γεωτρήσεις.

Για το θέμα αυτό ο Οικολογικός Σύλλογος "Ταναΐς κάνει την δεύτερη συγκέντρωση στην περιοχή της Στενής και ειδικότερα στο Ξενοδοχείο Γερακίνη" την Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου και ώρα 7:00 το απόγευμα. Στην συνάντηση-συγκέντρωση θα προβληθεί η ταινία "Η Αλήθεια" και θα γίνει συζήτηση.

Βραδιά περιβάλλοντος από τη "Γαία"

Πρόσκληση


Ο Περιβαλλοντικός & Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσσαπίας "Η Γαία"
 σας προσκαλεί στη Βραδιά Περιβάλλοντος
την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου και ώρα 7 μ.μ.
στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου Ψαχνών.

Ομιλητές

Ηλίας Μπεριάτος (καθ. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας),
με θέμα:
"Αξιοποίηση ορεινών όγκων και τουριστική ανάπτυξη".

Θεολόγος Μιμίδης (καθ. Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών),
με θέμα:
"Αιτίες και τρόποι αντιμετώπισης της τοξικής ρύπανσης".

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα

Ανεμοστρόβιλος στο Μετόχι

Η παραπάνω φωτογραφία είναι πραγματική και προέρχεται από την περιοχή του Μετοχίου στην Εύβοια. Ολοένα και πιο συχνά βλέπουμε στην Ελλάδα φαινόμενα ανεμοστρόβιλων όπως αυτόν που φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία, ενώ πριν από λίγα χρόνια τα βλέπαμε μόνο σε αμερικάνικες ταινίες και σε ΜΜΕ ξένων χωρών. Ευτυχώς που ο συγκεκριμένος ανεμοστρόβιλος δεν "χτύπησε" σε κατοικημένη περιοχή, όπως είχε συμβεί στην Ηλεία και υπήρχαν θύματα και καταστροφές.

Το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη μία απόδειξη της αλλαγής του κλίματος και μας δείχνει τις ευθύνες που έχουμε όλοι μας για την κατάσταση αυτή και γενικότερα για την μόλυνση και την καταστροφή του περιβάλλοντος.