Όταν ήμουν νέος κάποιες λέξεις με εξόργιζαν. Θεωρούσα ότι οι έννοιες τις οποίες υποδηλώνουν είναι οι πλέον αντιδημοκρατικές, αντιλαϊκές, άδικες, απολυταρχικές..
Έννοιες που στόχευαν τον απλό λαό, που υπονόμευαν κάθε ίχνος δικαιοσύνης, ισότητας, φιλαλληλίας.
Λέξεις και φράσεις όπως καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, βομβαρδισμοί αμάχων, ανεργία, εργασιακός μεσαίωνας, μίζες κ.λ.π ήταν ικανές να με κατεβάσουν στο πεζοδρόμιο, να διαμαρτυρηθώ, να συμπλακώ με τις αστυνομικές δυνάμεις, να συλληφθώ κ.ο.κ
Δυστυχώς όμως έκανα λάθος.
Κι αυτό το κατάλαβα όταν άρχισα να διαβάζω το νέο «σοσιαλιστικό λεξικό» και τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους αλλά και τα μυαλό μου να είναι πιο ισορροπημένο
Διαβάστε μερικά από τα λήμματα που περιέχει το περίφημο αυτό σοσιαλιστικό Λεξικό
Ο καπιταλισμός είναι «η οικονομία της ελεύθερη αγοράς.»
Ο ιμπεριαλισμός είναι «η Παγκοσμιοποίηση.»
Οι βομβαρδισμοί των λαών είναι «προληπτική δράση.»
Οι δολοφονίες αμάχων είναι «παράπλευρες απώλειες»
Η απόλυση και η ανεργία είναι «εργασιακή εφεδρεία.»
Η μισο-ανεργία είναι «απασχολησιμότητα»
Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι «εκ περιτροπής εργασία»
Οι μίζες είναι «χορηγίες»
Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου είναι «αξιοποίηση»
Η ιδιωτικοποίηση είναι «μετοχοποίηση»
Η μετατροπή της χώρας σε ενέχυρο και υποθήκη είναι «εμπράγματη εγγύηση
Η καταστροφή κεφαλαίου είναι «κούρεμα»
Η στάση πληρωμών είναι «πιστωτικό γεγονός»
Η πτώχευση είναι επιλεκτική «χρεοκοπία»
Μπορείτε να συμπληρώσετε και εσείς το λεξικό.
Όσο πιο πολλά λήμματα βρείτε τόσο περισσότερο ανακουφισμένοι θα αισθανθείτε
Λέξεις «μπαμπούλες» της παλιότερης εποχής, βλέπετε πόσο λιγότερο δυσάρεστα ακούγονται σήμερα?
Μπορεί η κοινωνία να μην άλλαξε. προς το καλύτερο Ίσως και να χειροτέρεψε, αλλά αλλάξαμε εμείς, μιας και τα βλέπουμε διαφορετικά τα πράγματα.
