Στις 8-10-2010 έφυγε από κοντά μας ξαφνικά ο Νικόλαος Λάππας, σε ηλικία 76 ετών ύστερα από οκτάμηνη μάχη με την ανίατη αρρώστια και η κηδεία του έγινε στους Βούνους, παρουσία πολλών συγγενών και φίλων του ιδίου και της οικογένειάς του.
Ήταν γιος του Αθανασίου Λάππα και της Βασιλικής Αγγελή και γεννήθηκε στις 17-1-1934.
Το 1959 παντρεύτηκε την Γεωργία Βλάχου, τη γνωστή μετέπειτα προεδρίνα των Βούνων για 20 χρόνια (1978-1998) Γεωργία Λάππα., η οποία απεβίωσε το 2006.
Ο Νίκος και η Γεωργία απέκτησαν δύο παιδιά.1…Τον Κωνσταντίνο, που είναι διπλωματούχος Μηχανολόγος-Μηχανικός, πρόεδρος του Συλλόγου Μηχανολόγων- Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Ευβοίας, ο οποίος είναι παντρεμένος με την Αναστασία Παλαιολόγου που είναι Φαρμακοποιός και έχουν μία κόρη, τη Σταυρίνα-Μαρία Λάππα. Η Αναστασία είναι κόρη του Γιατρού Μαιευτήρα Νίκου Παλαιολόγου από τη Στενή
2…Την Βασιλική που είναι γιατρός μικροβιολόγος και υπηρετεί στο Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδος.
Ο Νίκος γεννήθηκε στους Βούνους τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο και εν συνεχεία το επτατάξιο γυμνάσιο (έξη τάξεις στη Χαλκίδα και μία στην Αθήνα), κατόπιν υπηρέτησε τη θητεία του στην Αεροπορία (μηχανικός ραντάρ). , Το 1960, πήγε στη Γερμανία όπου εργάστηκε σε διάφορες δουλειές,BMW, κ.λ.π..
Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από τρία χρόνια, και εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα για ένα χρόνο, ενώ από το 1965 εργαζόταν ως υπάλληλος του ΚΤΕΛ Ευβοίας ( ελεγκτής) και παράλληλα από το 1971ως γραμματέας της κοινότητας Βούνων και μετέπειτα του Δήμου Διρφύων, μέχρι τη συνταξιοδότησή του, ενώ τον ελεύθερο χρόνο του ασχολιόταν με αγροτικές δουλειές με πολύ μεράκι και τάξη.
Ο Νίκος Λάππας είχε αναπτύξει πλούσια κοινωνική δραστηριότητα.
Ήταν μέλος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Βούνων, του Συλλόγου Ποντίων Ευβοίας, Επίτροπος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Βούνων και μέλος του Συμβουλίου Κοινοτικών Υπαλλήλων Ευβοίας.
Πρόσφερε ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του στους συγχωριανούς του και στήριζε οικονομικά κάθε προσπάθεια για το καλό του χωριού και όχι μόνο.
Αυτό όμως που χαρακτήριζε το Νίκο ήταν ο καλός χαρακτήρας του. Τα προτερήματά του ήταν πολλά. Τίμιος, ειλικρινής, σεμνός, αξιοπρεπής, απλός και αγαπητός σε όλους, εκτιμούσε κάθε συνάνθρωπό του και ήταν άνθρωπος της παρέας του γλεντιού, του μπουζουκιού και του τραγουδιού. Έπαιζε καλό μπουζουκάκι και τζουρά, διότι, ας μην ξεχνάμε ότι κατάγεται από οικογένεια μουσικών.
Έλεγε: Αν ακούσεις τραγούδι πλησίασε, οι κακοί δεν τραγουδούν.
Και ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.
Έτσι τον φανταζόμαστε και τον θυμόμαστε όλοι οι φίλοι του και οι παλιοί του συνάδελφοι. Να μας κοιτάζει από ψηλά και να μας χαμογελάει, γιατί ο Νίκος ήξερε να κάνει φίλους και να τους αγαπά
Καλό ταξίδι Νικόλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου